νότα ή φθόγγος

Τα ιδιαίτερα σημεία που χαρακτηρίζουν ένα σύστημα σημειογραφίας. Στη λατινική περιοχή κάθε ν. αναγνωρίζεται από την ορολογία που υιοθέτησε ο Γκουίντο ντ’ Αρέτσο: ντο (ή ουτ), ρε, μι, φα, σολ, λα. Το σι εισήχθη αργότερα. Στην αγγλοσαξονική περιοχή, με μια διαφορά μεταξύ των αγγλόφωνων και των γερμανόφωνων χωρών σχετικά με το γράμμα Β (που σημαίνει σι για τους Άγγλους και σι έλασσον για τους Γερμανούς), κάθε ν. ορίζεται με ένα γράμμα του αλφαβήτου αρχίζοντας από το λα, που ισοδυναμεί με το γράμμα A. Η κλίμακα λα, σι, ντο, ρε, μι, φα, σολ αναλογεί με την αλφαβητική διαδοχή Α, Β, C, D, Ε, F, G (και Η για τους Γερμανούς με την αξία του φυσικού σι). Ανάλογα με τη μορφή της, η κάθε ν. έχει τη διάρκειά της σε σχέση με μια μονάδα μέτρησης (τέσσερις κινήσεις), που έχει καθοριστεί από την ημιβραχεία από την οποία προέρχεται η ειδική ορολογία που αναφέρεται στη διάρκεια μιας νότας: ημίβραχυ, ελάχιστον, ημιελάχιστον, χρώμα, ημίχρωμα, δίχρωμα, ημιδίχρωμα που αναλογούν με ένα μέτρο, 1/2 μέτρο, 1/4, 1/8, 1/16, 1/32 και 1/64 του μέτρου.